دهه 60 


مرا امروز تکه تکه آوردند

مرا امروز شکنجه شده و خونین آوردند

مدتهاست اینگونه با من می کنند

هم زنجیرانم هم اینگونه شکنجه شده و می شوند

ما سر فرود نیاوردیم

ما سکوت را شکستیم و فریاد بر آوردیم

به هیچ کدام از ما در دنیا قلم طلایی داده نشد

نه توانستیم مستقیم با رادیوهای جهانی حرفی بزنیم

 ونه قهرمان نجات ایران شدیم

ما شکنجه شدیم، ما تکه تکه شدیم،

ما تجاوز شدیم

اعدام گشتیم ویا زیر شکنجه جان باختیم

ویا در اعتصاب غذا جان خود را از دست دادیم

حتا وقتی از " حقوق بشر" به دیدار زندانها آمدند

بندهای ما را دیوار گرفتند که حقوق بشرشان آرزده خاطر نشود

ما بیمار گشتیم پزشکی، دارویی نبود

چرا که همه چیز در زندان طبیعی ست واحتیاجی به دکتر نیست
...

آنگاه که تکه تکه شدم

 به جلادان آری نگفتم

آنگاه که چشم نسترن را زنده از حدقه بیرون آوردند

او نیز آری نگفت

آنگاه که کودکان را جلوی چشمان پدر ومادرشان شکنجه کردند

نیز...

آنگاه که به دستور خفاش بزرگ خون بدن زندانیان را قبل از اعدام کشیدند

باز آری نگفتیم

آنگاه که به دختران قبل از اعدام تجاوز کردند و بعد کشتند

آری نگفتیم

آنگاه... آنگاه... آنگاه...

آنگاه نیز آری نگفتیم

فراموش نکنیم

 یارانی را که نیمه های شب در باتلاقهای اطراف شهر قم ریختند

فراموش نکنیم

یاران نیمه جانی را که زنده بگور کردند

و صدای ناله های آنان را اطرافیان شنیدند

فراموش نکنیم

گورهای دسته جمعی خاوران را

...

مادرم گریه نکن دیگر زمان آن رسیده

که صدایمان را فریادمان را همه بشنوند

ما همگی به جلادان نه گفتیم

نگذاریم که دیگر کودکانمان را اینگونه قتل وعام کنند


پروانه قاسمی 



 

در حاشیه "انتخابات" در جمهوری اسلامی

 در یک نظام دیکتاتوریِ فاشیستی، توده های مردم تنها یک انتخاب در پیش رو دارند : سرنگونی رژیم حاکم!

تکرار صحنه های مشمئز کننده ای تحت عنوان "انتخابات" در جمهوری اسلامی دیگر تبدیل به خیمه شب بازی بی مزه ای شده است. جمهوری اسلامی هرچند سال یکبار برای ادامه حاکمیت استبدادی خود، برنامه های از پیش تنظیم شده ای را تحت عنوان "انتخابات" که درواقع مفتضح ترین نوع انتصابات است، به مردم تحمیل می کند. رژیمی که در همه زمینه ها، از همان آغاز به قدرت خزیدن، چیزی جز اعدام، شکنجه، قتل عام، ترورهای فردی، فحشاء بی کاری، فقر و مذلت نصیب مردم زحمت کش ایران نکرده است، هیچ حقانیتی نه از نظر حقوقی و نه از نظر سیاسی و اجتماعی ندارد.اکثریت قریب باتفاق مردم ایران به دلایل بی شماری که محصول سلطه سیاه بیش از 40 سال دیکتاتوری خشن، فساد، ریا و تزویر، سرکوب و اعدام است هیچ گونه تمایلی نسبت به رژیم اسلامی ندارد که سهل است، حتا از آن متنفرند. ما این را در کوچه و بازار، کارخانه و دانشگاه و ...، در یک کلام همه جای ایران مشاهده می کنیم. 

 با چنین رژیم که تا مغز استخوان ضد مردمی، توطئه گر، عوامفریب، ریاکار و جنایت پیشه است نمی توان با اصول و پرنسیپ های "دموکراتیک" و بطور مسالمت آمیز روبرو شد، تنها راه مبارزه جدی و موثر با همه ترفندهای رژیم جمهوری اسلامی، مبارزه جهت سرنگونی قهر آمیز آن است. از این رو، شعار اصولی و رادیکال در رابطه با انتحابات، شعار سرنگونی این رژیم و مبارزه برای به قدرت رسیدن یک نظام دموکراتیک و اجتماعی است!         

  پروانه قاسمی- جابر کلیبی

رهایی

در لحظه لحظه این زمان

در زمانی که هر صدایی را خفه میکنند

در زمانی که تنها گلوله پاسخ ماست

و تنها خون سرخ ما پاسخی بر جنایتکاران

ما را چه باکیست

در مقابل ما تا دندان مسلح ایستاده اند

و اما ما میلیونها انسان در مقابل سرکوبگران

لرزه به اندام آنها انداخته ایم

همبستگی مان مشتی بزرگ بر دهان سرکوبگران

و اینک مشتمان اسلحه ای میشود تا از ریشه این رژیم ضد انسانی را برکنیم

کارگران، زحمتکشان، زنان و جوانان ایران

اتحاد اتحاد     مبارزه مبارزه

تنها راه رهایی ماست

                    پروانه قاسمی  24 ژوئن 2009

                                                 Ghassemi2@yahoo.ca

روز کارگر

کارام ارزانتر از کار تو

بیش از تو تحقیر می شوم

کارام بیشتر از تو

بیش از تو استثمار می شوم

تو نیز تحقیرم می کنی 

در خانه نیز تحقیر می شوم

تو نیز استثمارم می کنی

در خانه نیز استثمار می شوم

...

کار را از خانه شروع می کنیم

یاد بگیر

من و تو در خانه برابریم

من و تو در کارخانه برابریم

...

فرزندم یاد بگیر

مامان و بابا نان دادند

مامان و بابا برابرند

مامان و بابا مبارزه می کنند

ما با همسایه مان 

که د رکارخانه ما کار می کند

با هم مبارزه می کنیم

ما نان نداریم

ما خانه نداریم

ما  حق وحقوق نداریم

بچه های ما به مدرسه نمی روند

ما با همسایه هایمان 

ما با کودکانمان

ما با همه کارگران و دیگر هم رزمانمان

در دنیا روز کارگر را جشن نمی گیریم

ما این روز را روز مبارزه می دانیم

ما برای دنیای بهتر  نه

چرا که این دنیا خوب نیست که بهتراش را بخواهیم

ما برای دنیای دیگری مبارزه می کنیم

ما با همه کارگران و دیگر هم رزمانمان در دنیا

بر علیه سرمایه و سرمایه داران مبارزه می کنیم

پروانه قاسمی 26/04/2013

Ghassemi2@yahoo.ca

 HYPERLINK "http://www.djaber-ka-parvaneh-gh.com" www.djaber-ka-parvaneh-gh.com

 هیجده مارس، سالگرد کمون پاریس

درسهای کمون پاریس، اولین تلاش انقلابی پرولتاریا برای رهایی جامعه از استبداد، فقر

و نابرابری در دل مبارزه طبقاتی پرولتاریا علیه نظام سرمایه داری همواره زنده است

بدون آگاهی از این تجربه ها، هیچ انقلاب اجتماعی موفق نخواهد شد

djaber_ka@yahoo.ca

به مناسبت انقلاب اکتبر                                        

انقلاب اکتبر آغازگردوران جدیدی در تاریخ بشریت است. از آن پس هیچ رخداد مهم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نیست که به نحوی متاثر از این رخداد تاریخی نباشد. این انقلاب در واقع دومین فاز انقلاب روس علیه نظام تزاری پس از انقلاب فوریه است. انقلاب در 7 نوامبر سال 1917، تقویم قدیم(گرگورین) و مطابق با 25 اکتبر همان سال به تقویم جدید(ژولین) پیروز شد و با سرنگون ساختن حکومت بورژوایی کرنسکی، قدرت سیاسی به دست حزب کمونیست روسیه (بلشویک) و متحدانش افتاد. در گذار انقلاب از مرحله بورژوایی به مرحله سوسیالیستی، لنین نقش اساسی داشت، زیرا بسیاری از بلشویک ها هنوز در فکر تشکیل "دولت موقت انقلابی" با دولت بورژوایی کرنسکی بودند. در میان رهبران بلشویک این لنین بود که در مقاله معروف خود تحت عنوان "تزهای آوریل"، با تحلیل دیالکتیکی از روند انقلاب، به درستی شرایط سیاسی را برای ادامه انقلاب به سوی سوسیالیسم فراهم دیده بود. البته تاریخ نویسان بورژوا و عناصر ضد کمونیست، در همان ابتدا کوشیدند کسب قدرت سیاسی توسط بلشویک ها را "کودتا"ی لنین و بلشویک ها اعلام کنند. در حالی که انقلاب سوسیالیستی توسط توده های کارگر، دهقان و سربازان انجام گرفت. دولت کرنسکی نه تنها از حل معضلات اقتصادی و اجتماعی، بویژه پایان دادن به جنگ، ناتوان بود بلکه با حفظ نظام سرمایه داری در واقع نظام کهنه را ادامه می داد.  

برای مطالعه ادامه مقاله بر روی لینک زیر فشار دهید ویا در قسمت مقالات مطالعه فرمایید.

انتخابات در یک  رژیم دیکتاتوری فاشیستی از قبیل جمهوری اسلامی، در خدمت ادامه جنایت، فساد، فقر، فحشا، خرفات و توجیه سرکوب گسترده این رژیم است. کسانی که پس از این همه تجربه های خونین و شکست فاحش ِ هرگونه تلاش برای اصلاح جمهوری اسلامی هنوز از گذشته درس نگرفته اند و توده های مردم را به شرکت در چنین مضحکه ای دعوت می کنند، در عمل آتش بیار و جاده صاف کن یک رژیم جنایت کار و ضدمردمی هستند

سرزمین نفت و خون آوارگی

بهار و پائیز و اینک زمستان عرب

 زنجیر بردگیمان همچنان پابرجاست

برای ثروت دیگران از دسترنج من وتو

ماشین جنگی شان بیش از پیش فعال است

مادران گریان بر بالین عزیزان، مردان و زنان سرگردان

جنگ و نکبت، رود خون در کوچه ها جاریست

لقمه نانی یافت نمی شود

گرسنگی در همه جا  حتی در قلبها رخنه کرده است

من مادری عرب و فارس و ترک وکرد ...

دامنم خونین  هر جای جای تنم زخمی ست

کودکانم گرسنه سر به بالین می گذارند

 صدایم می کنند نالان، سفره مان خالی ست

                                                            ...

بمب و خمپاره و تانک ...  کشت و کشتار است

کرکسان کرکسان همچنان مست مست

 جنگ و نکبت، رود خون در کوچه ها جاری ست

...

قلبم اما گرچه زخمی، گرچه خونین

دامنم پر از ستاره ها پر از شقایق هاست

 پر از عشق است پر از امید

امید رهایی و آزادیست

پروانه قاسمی 15 ژانویه 2012

Ghassemi2@yahoo.com  www.djaber-ka-parvaneh-gh.com

گفتمان سیاسی اجتماعی      

2016 شنبه 23 آوریل

 با جابر کلیبی

به مناسبت ۸۰ امین سال تولدشان  

 

فایل های یوتیوب/صوتی

بخش یکم    بخش دوم     بخش سوم   بخش پایانی 

برای بازدید از برنامه ها ی آینده و سایت گفتمان سیاسی اجتماعی لطفا اینجا کلیک کنید

برنامه اتاق بحث و گفتگوی "افق چپ انقلابی"

بمناسبت چهل سومین سالگرد رستاخیز سیاهکل

به مناسبت استقبال وقیحانه واتیکان، ایتالیا و فرانسه از نماینده رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی!

فرش قرمز زیر پای جلادان


آسمان رنگ خون گرفته

 بدار آویخته اند

جوانانمان را درهر کجا

چشمانت خشمگین دستانت را بسته اند

 همه جا زندان است وزندانی واعدام

 آنانی که می سوزند تا روشنایی بماند

عاشقان دربدر، عاشقان بداراند

خون می چکد از دستان دژخیمان

سبز و سیاهی اینک رنگ تعفن گرفته اند

 حامیانشان کف زنان و خندان

برایشان فرش های قرمز پهن می کنند

نفرین نفرین آی نفرین...، بر شما ای دژخیمان

این خون سرخ فرزندانمان است اینچنین

 جاری بر فرش های زیر پایتان

پروانه قاسمی 

16/08/2013

مبارزه طبقاتی و رهایی زنان

پروانه قاسمی - جابر کلیبی

از شما دعوت می کنیم برای مطالعه این کتاب بر روی جمله زیر کلیک کنید

قیام 22 بهمن 1357 شکست خورد زنده باد انقلاب اجتماعی 

ازشما دعوت می کنیم برای مطالعه این مطلب بر روی جمله زیر کلیک کنید

طناب دار

زآن طناب داری که بر گردنش بود

پرسیدم آخرین کلامش چه بود؟

گفتا به ظلم ظالمان دشنام می داد

پرسیدمش چگونه روزگاری ست؟

گفتا ظالمان ظلم میرانند

 روزگار سیاه و تلخی است  

بیگناهان بر دار، نادانان در کارند

کودکان بر دار کودکان بر دار

ابلهان در تماشای جنایات هلهله سر می دهند

ظالمان غدار جنایت پیشه

ابلهان خود جانیانند خود ظالمانند

وای بر من وای بر تو وای بر ما...

***

مادران داغدار ضجه می کشند

کودکان بر دار، مردان وزنان برخاک

تا این ظالمان خون آشام بر کارند

همه جا دار دار دار

برکوی وبرزن خون می بارد

همه جا دار دار دار

وای بر من وای بر تو وای بر ما باد

باید شورشویم سیلی شویم

بروبیم تعفن را از درو دیوار این دیار سیاهی

تا روشنایی به تابد تا روشنایی به تابد ...

 

پروانه قاسمی              05/10/2011                                              ghassemi2@yahoo,ca

جابر کلیبی djaber_ka@uahoo.ca

به مناسبت انقلاب اکتبر

 

انقلاب اکتبر آغازگردوران جدیدی در تاریخ بشریت است. از آن پس هیچ رخداد مهم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نیست که به نحوی متاثر از این رخداد تاریخی نباشد. این انقلاب در واقع دومین فاز انقلاب روس علیه نظام تزاری پس از انقلاب فوریه است. انقلاب در 7 نوامبر سال 1917، تقویم قدیم(گرگورین) و مطابق با 25 اکتبر همان سال به تقویم جدید(ژولین) پیروز شد و با سرنگون ساختن حکومت بورژوایی کرنسکی، قدرت سیاسی به دست حزب کمونیست روسیه (بلشویک) و متحدانش افتاد. در گذار انقلاب از مرحله بورژوایی به مرحله سوسیالیستی، لنین نقش اساسی داشت، زیرا
بسیاری از بلشویک ها هنوز در فکر تشکیل "دولت موقت انقلابی" با دولت بورژوایی کرنسکی بودند. در میان رهبران بلشویک این لنین بود که در مقاله معروف خود تحت عنوان "تزهای آوریل"، با تحلیل دیالکتیکی از روند انقلاب، به درستی شرایط سیاسی را برای ادامه انقلاب به سوی سوسیالیسم فراهم دیده بود. البته تاریخ نویسان بورژوا و عناصر ضد کمونیست، در همان ابتدا کوشیدند کسب قدرت سیاسی توسط بلشویک ها را "کودتا"ی لنین و بلشویک ها اعلام کنند. در حالی که انقلاب سوسیالیستی توسط توده های کارگر، دهقان و سربازان انجام گرفت. دولت کرنسکی نه تنها از حل معضلات اقتصادی و اجتماعی، بویژه پایان دادن به جنگ، ناتوان بود بلکه با حفظ نظام سرمایه داری در واقع نظام کهنه را ادامه می داد.  

شاید خالی از فایده نه باشد چنانچه در این جا به قیام مردم ایران علیه نظام شاهی در سال 1979 و مقایسه آن با چگونگی تکامل انقلاب در روسیه بپردازیم. البته تفاوت های عظیمی از نظر سیاسی و سازماندهی میان انقلاب 1917 روسیه با قیام زحمت کشان ایران در سال 1979 وجود دارد که چنین مقایسه ای را مشکل می سازد. با این همه مراد نویسنده از این مقایسه صرفاً تاکید برهشیاری و کوشش های لنین برای سپری کردن مرحله بورژوایی انقلاب و سازماندهی گذار به مرحله سوسیالیستی است که ما این هشیاری و درایت را در مدعیان کمونیسم در جنبش 1979 نمی بینیم. نه تنها این بلکه همانطور که می دانیم اغلب این جریانات به دنبال جمهوری اسلامی خمینی افتادند، در حالی که شرایط مادی و سیاسی برای ادامه انقلاب فراهم بود...

برای خواندن کامل مقاله به لینک زیر مراجعه کنید

آدرس های تماس

ghassemi2@yahoo.ca

djaber_ka@yahoo.ca

Facebook:parvaneh ghassemi djaber kalibi.

www.djaber-ka-parvaneh-gh.com

مصاحبه همایون ایوانی با جابر کلیبی

(2009)

مقالات

اشعاری از پروانه قاسمی